Mały słownik Akademii Teatru Alternatywnego

A

akcja – odpowiedź na reakcję.

alternatywa – tak mówi się o czymś, co jest poza tym, czego szukamy, o czym wcześniej byśmy nie pomyśleli, czego byśmy nie zrobili.

B

balans – zarówno w fizycznym działaniu ciała, jak i w duchowym wymiarze; również równowaga pomiędzy dwiema tymi jakościami (siłami) – ciałem i duchem.

ból – nieodzowny towarzysz naszego życia, nie tylko teatralnego.

Brama – strefa przejścia; granica między dobrze znanym a przeczuwanym, między banałem a nagą prawdą, rzeczywistością, która się wymyka a rzeczywistością, którą próbuje się okiełznać; magiczne miejsce na teatralnej mapie globu.

C

Carreri, Roberta – żywy dowód na nieograniczoność ludzkiego potencjału i umiejętności konstruowania i dekonstruowania samego siebie.

centrum – najczęściej używane słowo podczas warsztatów, klucz do opanowania swojego ciała; źródło równowagi psychofizycznej.

Cinnamon, hostel – miejsce radosnych poranków, rozmownych wieczorów i krótkich nocy.

D

Daniel – współczesny czarodziej z bębnem zamiast różdżki. Śpiewem i tańcem odurzając zebranych, prowadzi ich do swoistego katharsis. Jego zwolenników zwie się bramistami.

diament – coś co należy w sobie odkryć i doszlifowywać.

dotyk – fizyczny, za pomocą któremu wytwarza się energia, duchowa.

E

Eduardo – słowo-klucz i słowo-śmiech na działaniach warsztatowych i pozawarsztatowych.

Ewelina – właściwa osoba na właściwym miejscu, imię zaklęcie, dzięki któremu wszystko się naprawia, dzieje, działa.

F

fizyczność – namacalność, stan „tu i teraz”, obecność.

Flying – tytuł spektaklu Odin Teatret, którego premiera ma odbyć się w październiku 2016 roku.

G

głowa – coś, co należy opróżnić i zostawić na zewnątrz.

grawitacja – czasem trzeba się jej poddać, by zrozumieć motorykę swojego ciała.

grochówka goleniowska – tradycyjny posiłek zachodniopomorskich wegetarian; to zupa gotowana na wędzonym mięsie, z której wyjęto owo mięso, by nie drażnić zmysłu wzroku wrażliwszych biesiadników; w bogatszych domach podawana z dodatkiem warzyw.

H

horyzont – uwaga skierowana na zewnątrz; wyjście poza ramy „ja”, by spotkać się z drugim człowiekiem.

I

impuls – zarówno z zewnątrz, jak i z wewnątrz; początek każdego działania.

Instytut im. Jerzego Grotowskiego – drugi dom.

J

jabłko – soczysty i smaczny owoc, chętnie jadany jesienią przez mieszkańców umiarkowanej strefy klimatycznej od Wrocławia po Goleniów. Bogata symbolika powoduje, że często obecny jest w teatrze, czy to na scenie czy w kuluarach. Może stanowić miarę czasu – czas potrzebny na szybkie przeżucie połowy jabłka średniej wielkości wynosi tyle, ile przerwa między jednym a drugim atowskim treningiem aktorskim.

jedność – ruchu i głosu; lub też ducha i ciała; zob. balans.

K

kij – coś, co nas dzieli, a zarazem łączy.

kontakt – wzrokowy i cielesny; pomaga w budowaniu relacji i tworzeniu grupy.

kot – ćwiczenie z repertuaru warsztatowego aktorów Teatru Laboratorium, modyfikowalne, rozwijane przez wszystkich zarażonych wirusem „kota”. Zatacza coraz szersze kręgi zarażonych.

Kropelki – chwytliwy utwór muzyczny; częste jego wykonywanie może skutkować pojawieniem się zaczerwień i siniaków na ciele.

L

lider – kolejne najczęściej używane słowo po „centrum”; osoba, której chce się ufać, i która daje poczucie bezpieczeństwa.

Ł

ład – osiągnięcie spokoju ducha, stan wolny od chaotycznych myśli.

M

Marta M. – człowiek ucho i baczny obserwator, który umiejętnie potrafi dzielić się spostrzeżeniami.

metodyka – sposób na mój rozwój cielesno-duchowy, który da się przełożyć na każdą inną osobę.

N

Na Grobli – miły, spokojny, urokliwy, twórczy zakątek Wrocławia.

nić – połączenie między działającymi ciałami uczestników.

O

oddech – 1. jedno z ważniejszych narzędzi aktora, które powoduje odcięcie się od świata zewnętrznego; 2. inicjuje głos i ruch; źródło emocji.

Ó

ósemka – liczba, która przyprawia o „zakwasy” mięśni nogi i ręce atowiczów

P

podsumowanie – w skrócie gadanie… Bardzo oczyszczające, prowokujące, wyciszające, energetyzujące, pozwalające na autorefleksję.

powtarzanie – codzienne i przez lata; coś, co składa się na trening.

R

reakcja – odpowiedź na akcję.

S

schody – element architektoniczny, który dopiero przykryty śniegiem, zyskuje swoją magię.

słoneczko – bezlitosne ćwiczenie Przemka [Błaszczaka]

Ś

ślady – ważne w próbach i momentach dochodzenia do prawdy, ćwiczeniach; podczas pokazu [Robery Carreri] przykryte białym śniegiem.

śliska podłoga – mokra od potu powierzchnia.

T

trening – narzędzie/baza; prowadzi do wypracowania techniki; poprzez trening poszukuję jakości przekładalnych na język teatru.

U

upadek – ćwiczenie, które sprawiają trudność na początku, później nadchodzi przyzwyczajenie. Rano nastaje świadomość.

upadki – bez nich nie ma wzlotów; ale też upadki jako ćwiczenie, po którym miałam wiele siniaków – widocznie dużo się muszę jeszcze nauczyć...

W

wąż – uruchomiony w kręgosłupie sprawia, że ograniczenia w ciele zostają przełamane.

Wodnik, hotel – pyszne obiady i kolacje.

Z

zadanie – każde ćwiczenie do wykonania, ale które jest „tylko” próbą – nie kończy się zwycięstwem, czy porażką.

ZAR, Teatr – teatr inspiracji i pasji w jednym.