Prowadzący
Odin Teatret
powstał w 1964 r oku w Oslo w Norwegii, dwa lata później przeniósł się do Holstebro w Danii, zmieniając nazwę na Nordisk Teaterlaboratorium/Odin Teatret. Obecni członkowie grupy pochodzą z dwunastu krajów i trzech kontynentów. Działania laboratorium obejmują m.in.: tworzenie własnych przedstawień, prezentowanych w siedzibie, podczas objazdów Danii, a także za granicą; bartery z różnymi środowiskami w Holstebro oraz poza nim; organizację spotkań grup teatralnych; działania pedagogiczne w Danii i za granicą; odbywający się co roku Odin Week Festival; publikowanie czasopism i książek; produkcję filmów dydaktycznych; badania w zakresie antropologii teatru podczas sesji Międzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru (ISTA); przedstawienia wielokulturowego zespołu Theatrum Mundi; współpracę z Ośrodkiem Badań Laboratoriów Teatralnych Uniwersytetu Åarhus (CTLS); Holstebro Festuge; odbywający się co trzy lata Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Transit”, poświęcony kobietom teatru; OTA – Żywe Archiwa Pamięci Odin Teatret; rezydencje artystyczne; przedstawienia dla dzieci, wystawy, koncerty, inicjatywy kulturalne, a także pracę na rzecz społeczności lokalnej w Holstebro i okolicach.
Przez ponad pięćdziesiąt lat działalności Odin Teatret, jako laboratorium, wykształciło środowisko zawodowe i badawcze, które realizuje międzydyscyplinarne projekty i międzynarodową współpracę. Jednym z takich obszarów poszukiwań jest Międzynarodowa Szkoła Antropologii Teatru (ISTA), którą w 1979 roku przekształcono w „wioskę teatralną”, gdzie aktorzy i tancerze spotykają się z badaczami w celu porównania i analizy technicznych podstaw ich scenicznej obecności. Inny obszar działań stanowi Theatrum Mundi Ensemble, który od wczesnych lat osiemdziesiątych prezentuje przedstawienia z udziałem stałej grupy artystów wywodzących się z różnych zawodowych tradycji.
Odin Teatret stworzył dotychczas siedemdziesiąt sześć przedstawień, które zaprezentowano w sześćdziesięciu trzech krajach, w wielu społecznych kontekstach. W tym czasie wykształciła się szczególna kultura Odin Teatret, oparta na różnorodności kulturowej i barterze: aktorzy Odin Teatret prezentują się poprzez swoją pracę określonemu środowisku, które rewanżuje się pieśniami, muzyką i tańcami własnej, miejscowej kultury. Jest to wymiana przejawów kultury nie tylko wzbogacająca wiedzę na temat innych form ekspresji, ale w równym stopniu będąca społeczną interakcją pozwalającą pokonać uprzedzenia, trudności językowe oraz różnice w myśleniu, ferowaniu ocen i zachowaniu.
Eugenio Barba
urodził się w 1936 roku w Brindisi w południowych Włoszech. Założyciel skandynawskiego laboratorium teatralnego Nordisk Teaterlaboratorium/Odin Teatret (1964), które działa do dziś w Holstebro w Danii, oraz Międzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru (ISTA) (1979). W roku 1954 wyemigrował do Norwegii, gdzie pracował jako spawacz i marynarz. Do Polski przyjechał w 1961 jako stypendysta UNESCO, by studiować w PWST w Warszawie. W latach 1962–1964 był asystentem Jerzego Grotowskiego w Teatrze Laboratorium podczas pracy nad Akropolis według Stanisława Wyspiańskiego oraz Tragicznymi dziejami doktora Fausta według Christophera Marlowe’a. Swoje doświadczenia opisał w pierwszej książce poświęconej teatrowi Jerzego Grotowskiego, Alla ricerca del teatro perduto (W poszukiwaniu teatru zaginionego, Padwa 1965).
Eugenio Barba wyreżyserował siedemdziesiąt sześć przedstawień Odin Teatret (oraz Theatrum Mundi Ensemble), do których należą: Dom mego ojca (1972), Przyjdź! A nasz będzie dzień ( 1976), Popioły Brechta (1980), Ewangelia z Oxyrhynchos ( 1985), Talabot (1988), Kaosmos (1993), Mythos (1998), Sen Andersena (2005), Ur-Hamlet (2006), Chroniczne życie (2011). Spektakle Odin Teatret prezentowane były w Polsce: m.in. w Lublinie, Toruniu, Warszawie, Szczecinie i we Wrocławiu (na zaproszenie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego). Za swoją działalność artystyczną i naukową Eugenio Barba otrzymał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Århus, Ayacucho, Bolonii, Hawanie, Warszawie, Plymouth, Buenos Aires, Hongkongu, Tallinie, Edynburgu i Szanghaju oraz liczne wyróżnienia, m.in. Nagrodę Akademii Duńskiej, Nagrodę Pirandella, a także Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism: „TDR: The Drama Review”, „The Journal of Performance Studies”, „New Theatre Quarterly”, „Performance Research” oraz „Teatro e Storia”, a także współzałożycielem i współredaktorem Icarus Publishing Enterprise.
Roberta Carreri
urodziła się w 1953 roku w Mediolanie. Jest aktorką, pedagogiem, pisarką i organizatorką. Ukończyła historię sztuki. Do zespołu Odin Teatret dołączyła w 1974 roku, podczas pobytu grupy w Carpignano, na południu Włoch. Od 1980 roku uczestniczy w pracach Międzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru (ISTA), poznając techniki aktorskie z Japonii, Indii, Bali i Chin. Od 1980 do 1986 współpracowała z takimi mistrzami jak Katsuko Azuma (taniec buyo), Natsu Nakajima i Kazuo Ohno (taniec butō). Prowadzi na całym świecie warsztaty i prezentuje pokaz pracy Ślady na śniegu, będący jej aktorską autobiografią. Organizuje i współprowadzi coroczny międzynarodowy Odin Week Festival, który odbywa się w Holstebro i za granicą. W 2009 roku współpracowała w Malezji z Masakini Theatre Company, reżyserując, wraz z Cinzią Ciaramicoli, spektakl Rumor. Jej doświadczenia zawodowe opisane zostały w książce The Actor’s Way (redakcja Erik Exe Christoffersen). W 2007 wydała własną książkę, zatytułowaną Tracce, w której wyjawia najistotniejsze aspekty aktorskiego rzemiosła: trening, nauczanie oraz drogę, jaką przebyła jako aktorka Odin Teatret. Jej artykuły ukazywały się na łamach czasopism „New Theatre Quarterly”, „Teatro e Storia”, „Máscara”, „The Open Page” oraz „Performance Research”.
Donald Kitt
urodził się w 1964 roku w Kanadzie, kilka dni po powstaniu Odin Teatret. Po studiach na uniwersytecie w Winnipeg, występował w wielu spektaklach. W 1989 roku współzałożył Primus Theatre – zespół tworzący oryginalne, multidyscyplinarne widowiska, które prezentował w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie. Po rozwiązaniu grupy w 1998 roku przeniósł się do Włoch, gdzie pracował jako aktor, nauczyciel instruktor chodzenia na szczudłach. W 2006 roku Donald dołączył do zespołu Odin Teatret. Jest aktorem, szczudlarzem, nauczycielem, asystuje przy warsztatach oraz prowadzi grupę młodych szczudlarzy, a także aktorów uczestniczących w barterach i transformansach – teatralizacjach odbywających się w szczególnych środowiskach w Danii. Donald współpracował także z Tage Larsenem, reżyserując jego przedstawienie solowe The Starry Messenger.
Zjazd I
Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt
21–25 września 2015
Wrocław, Instytut im. Jerzego Grotowskiego
Dokumentacja kreatywna
Uczcie się nieprzydatnych rzeczy!
Notatka ze spotkania z Eugeniem Barbą
Marta Poniatowska
Eduardo González Cámara
Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt
Film
Paula Jarmołowicz, Katarzyna Mazurkiewicz, Natalia Mikita, Joanna Olejniczak