Rysunek z pamięci. Narracja miejsca

Rysunek z pamięci. Narracja miejsca

Prowadząca: Weronika Fibich

Każde miejsce odzwierciedla przestrzenny wyraz czasu. Fascynujące jest to, że ta sieć jest dynamiczna. Zmiana jednego czynnika wpływa na cały system. Obserwacja przemian pozwala poznać i zrozumieć współzależności między przestrzenią i czasem. Poznawanie kodu genetycznego miejsc umożliwia próbę rekonstrukcji tkanki miasta, jej struktury i poszczególnych elementów. Ważne jest dla mnie pytanie dotyczące natury tego kodu i jego zapisu. Jakimi metodami mamy go odczytywać? W architekturze, w ludziach, przedmiotach? I jak tę żywą tkankę opowiadać?

Podczas warsztatów posłużę się metodą „rysunek z pamięci”. Jest on jakby dwoistą uwagą, lub uważnością, na to, co pochodzi z przeszłości (bywa, że w tym procesie się upublicznia/wyłania), ale w kontekście samego siebie (czyli tego, do którego prywatnie ten proces przychodzi). Wartość „rysunku” polega więc na powiązaniu, zaplataniu prywatnego z publicznym, wyrozumowanego z intuicyjnym, przypomnianego z odczuwanym.

Pamięć, obok czasu i przestrzeni, jest podstawowym pojęciem, punktem odniesienia konstytuującym zarówno jednostkę, jak i całe społeczności na różnych poziomach percepcji. Procesy pamięci przebiegają w podobnym porządku co recykling, rozumiany jako system obiegu materiałów, które mogą być wielokrotnie przetwarzane. Podlegają procesowi przechowywania, sortowania, przetwarzania, powtórnego wykorzystania. Podczas warsztatów uczestnicy będą tworzyć nową, własną narrację miejsca, używając zasady dekompozycji opowieści.